Z cyklu "Szlakiem, historii, przyrody i kultury" Zabytkowy Park Dworski w Gręboszowie

Pierwsze wzmianki o parku dworskim w Gręboszowie pochodzą z poł. XVIII w. Powstał wówczas regularny ogród barokowy. Około 1800 r. przeobrażono ogród z barokowego na klasycystyczny, by w końcu XIX w. przekształcono całość założenia w "park krajobrazowy".

Bezpośrednio związane z parkiem są ruiny pałacu pochodzącego z 1784 r. oraz budynki eklektycznej rządcówki (obecnie leśniczówka) oraz barokowy dworek o nurcie gotyzującym w starym dziedzińcu gospodarczym. Park jest wpisany do rejestru zabytków. Całość założenia pałacowo-ogrodowego była wzorowana na szkole francuskiej. Znajdowało się tam wiele pawilonów ogrodowych, między innymi przekształcona z altany klasycystyczna "świątynia", herbaciarnia "teahause" zwana również od motywów zdobiących pułap dachu - pawilonem "chińskim".

Park jest bogaty w drzewostan pod względem ilościowym, jak i gatunkowym. W drzewostanie krajowym przeważają lipy, dęby i klony. W parku, łącznie z parkiem leśnym i kościelno-cmentarnym znajduje się aż 30 gatunków drzew i krzewów krajowych oraz 31 gatunków obcego pochodzenia. Na uwagę zasługują trzy pomniki przyrody - 2 dęby szypułkowe oraz lipa drobnolistna. Mają one około 400 cm obwodu.