Stobrawski Zielony Szlak dla turysty

Najwcześniejsza dokumentalna wzmianka o kościele parafialnym związana jest z proboszczem Dietriechem, który w roku 1278 wystąpił jako świadek. Natomiast od 1400 roku Kościół istnieje jako parafia Św. Apostołów Piotra i Pawła.

Kościół jest potężną późnogotycką budowlą. Jest trójnawowym, 6-cio-przęsłowym kościołem halowym, z trójbocznymi zamknięciami naw od wschodu; zamknięcie nawy głównej, szerszej od bocznych, wysunięte ku przodowi.

Niestety w 1525 roku, w okresie Reformacji, parafia przestała istnieć. Ponownie w 1654 została utworzona parafia katolicka.

Źródło:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_%C5%9Awi%C4%99tych_Aposto%C5%82%C3%B3w_Piotra_i_Paw%C5%82a_w_Namys%C5%82owie

Łubniany należały do parafii Jełowa. Drewniany kościół wzmiankowy w 1682 r. wybudowany jako wotywny i będący filią parafii Jełowa. Od 1859 r. Łubniany były samodzielną lokalią z własnym duszpasterstwem. Utworzenie parafii nastąpiło 22 lutego 1889 r. Obecny kościół wybudowany w 1872 r. w stylu neogotyckim pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny oraz świętych Apostołów Piotra i Pawła. W głównym ołtarzu znajduje się kopia Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z XVIII w. sprowadzona przez tutejszych parafian - pielgrzymów z Jasnej Góry. W bocznym zaś ołtarzu - Maryjnym, ustawiono oryginał figury Madonny z Dzieciątkiem, czyli Matki Boskiej ze Studzionki Leśnej (na terenie tutejszej parafii w Dąbrówce Łubniańskiej).

Kościół w Kolanowicach stanowi siódmy punkt na turystycznym "Szlaku drewnianego budownictwa sakralnego Opolszczyzny". Na przełomie XVI i XVII wieku Kościółek Świętej Barbary, znajdował się w Opolu. Już wtedy był w bardzo złym stanie. Reszty doprawiła wojna 30-letnia, w czasie której przechodzące przez Śląsk wojska dokonały dodatkowych dewastacji. Do 1666 roku - jak wynika ze źródeł historycznych - Kościółek Św. Barbary był zniszczony. W 1678 roku Opolanie przystąpili do budowy nowego drewnianego Kościoła wyposażając go w wieżę, a wewnątrz: w trzy ołtarze, ambonę oraz szereg obrazów i rzeźb Świętych.

Na początku XIX wieku opolski Kościółek Św. Barbary znów chylił się ku ruinie. Władze miejskie nie chcąc pokryć kosztów remontu postanowiły sprzedać świątynię za 94 talary. Było to w roku 1811. Chęć nabycia zabytkowej wtedy już Świątyni i postawienie jej u siebie zgłosili mieszkańcy trzech podopolskich miejscowości: Węgier, Zawady i Kolanowic. A ponieważ tylko jedna wieś mogła ją otrzymać, spór rozstrzygnięto  w ten sposób, że zezwolenie na rozbiórkę Kościoła otrzymają ci, którzy w danym dniu pierwsi zgłoszą się w Opolu. Zwyciężyli Kolanowiczanie i opolski zabytek stanął w ich wiosce. Przywózką kierowali zarówno gospodarze z Kolanowic jak i z Węgier oraz Zawady, nie mając już żalu do swoich sąsiadów o to, że ich ubiegli. W dniu 19 grudnia 1812 roku odbyło się uroczyste poświęcenie przeniesionego Kościoła Św. Barbary w Kolanowicach. W 1978 roku dobudowano dzwonnicę obok Kościoła, w 1989 staraniem mieszkańców, został wymieniony gontowy dach i ogrodzenie.

Rzymskokatolicki kościół parafialny w Brynicy. Świątynia została wpisana do rejestru zabytków województwa opolskiego. Kościół parafialny, murowany, neogotycki został wybudowany w okresie od maja 1901 roku do 1903 roku, w miejscu wcześniej istniejącego, drewnianego kościółka. Plany architektoniczne sporządzone zostały przez architekta Nettmana, w Królewskim Powiatowym Inspektoracie Budowlanym w Pokoju. Jest to budowla 2-nawowa, o postaci halowej. Ma 19,5 m szerokości i 25 m długości. Nawa boczna znajduje się po lewej stronie nawy głównej. Dodatkowymi pomieszczeniami są zakrystia i miejsce na palenisko.

Ratusz w Namysłowie pochodzi z drugiej połowy XIV wieku. Pierwotnie zbudowany w stylu gotyckim, następnie przebudowany w duchu renesansu, w 2002 r. ukończono jego regotyzację. Dziś stanowi jeden z najpiękniej utrzymanych zabytków Namysłowa. Jest głównym budynkiem namysłowskiej starówki, znajduje się w centralnym punkcie rynku.